Aslına bakacak olursa benim de bu hafta birçok kişi gibi mezuniyet namına bir fotoğraf koymam gerekirdi. Ama fotoğraflarla aramın kötü olduğunu daha önce belirtmiş olsam gerek. Ama yine de boş geçmemek adına bir ayazı yazmam gerektiği kanısındayım. Sonuçta bu fotoğrafların gelmesinin bir nedeni de andaçlar(Aslında ana nedeni andaçlar, diğer nedeni okul gurur tablosu için).
Neyse, bu hafta neredeyse bütün okul andaç için çekildi. Biz de Salı günü çekildik. Açıkçası beklediğimden çok daha güzeldi. Ben fotoğraf çekilirken çok kasılırım dedim ama hiç sıkıntı yaşamadım. Biraz da kimse içeride olmadığından olabilir tabi(Ama bunun olmasını ben istemedim). Hatta fotoğrafçıya sıkıntılı olacak dedim, uzun süredir fotoğraf çekilmiyorum dedim(Bunu ispatlamak için(profil fotoğraflarımın 9. sınıftan kalma olduğunu söylemem yeterli sanırsam). Adam da inanmadı, diyor hiç mi çevrende çekilen arkadaşın yok. Düşündüm de çevremde harbiden öyle ölümüne fotoğraf paylaşan insan yok(ya da ben instagram kullanmadığım için öyle sanıyorum). Ama bu fotoğraf mevzusu ailemde de var. Bizim evde öyle her yerde fotoğraf yok(ki ben biraz rahatsız edici bulurum öyle olmasını). Adama bizim evde de durum böyle deyince verdiği cevap beni gülmekten yıktı. "Valla bizim bütün müşterilerimiz sizin gibi olsaydı, biz şu an ağaç köklerini yiyor olurduk." dedi. Ayrıca düğün çekimlerinin nasıl bir şey olduğunu da arada bir anekdottan öğrendik.
Benim hasta kaldığım bir başka olay pozlardı. Kimileri boyun kırmaya yönelik, kimisi de dershane reklamı tadındaydı. Böyle dalga geçtiğime bakmayın. Çekildikten sonra fotoğraflara bakınca o kadar güzel görünüyorlar ki vay be diyorsunuz(Diplomalı olanlar hariç, onları sevemedim. Zaten diploma diye de A4 kağıdına kurdele bağlamışlar). Biraz çekildiklerime baktım ben bile inanmadım nasıl güzel çıktım diye. Hatta adam çekim sonunda bence bira na önce profil resimlerini falan değiştir dedi. Ben üşengeç adamım, bir gün değiştireceğim ama o gün ne zaman olur bilmiyorum.
Bir itirafta bulunmam gerekirse benim asıl yazma amacım andaçlar üstüneydi ama üstte bayağı bir yazmışım şimdi fark ettim. Neyse uzatmadan gireyim konuya.
Andaçlar. Ne kadar mezuniyetin olmasını istemesem de(o kadar zaman birlikte olduğunuz insanlardan ayrılmak zor be, daha önce da anlattım yazılarımda) bu bir gerçek. Hatıralar bu yüzden önemli benim için. Mirkelam'ın da söylediği gibi. Neye yarar hatıralar. Hatta bu bir yerde bir şey saklama olayı hayatımda ayrı bir takıntı halini aldı ama neyse o başka konu. Neyse geri döneyim konuya. 1 aydan fazladır andaçlar yazılıyor. Bu süre zarfında herkes birbiri hakkında milyon tane şey yazdı. Durum öyle bir hal aldı ki benim için, yazma ihtiyacı hissettim.
Her şeyden önce şunu belirtmem lazım. Andaç yazmak çok ama çok zor bir iş. Zorlama ile yazmaktan hoşlanmam(andaçlar için acele ettiğimiz için zorlama oluyor). Burada acele etmemiz gerekmesinin yanı sıra bir de karakter savaşı veriyoruz. Kaç yıldır Twitter kullanırım böyle karakter savaşı vermedim(Karakter sayısıni hesaplamak için Twitter biçilmiş kaftandı benim için bu arada). Bu yüzden belli kişilere istediğim gibi yazamadım. Ayrıca keşke imkan olsa da 2. dönem yazsak. Bu kadar erken olması garip geldi bana hani.
Gelelim andaç yazılarına. Bana yazılanların hepsi çok güzel. Hatta o kadar güzeller ki bana iyi bir yazar olmadığımı tekrar gösterdi. Kimisine verecek cevap bulamadım. Kimisine keşke daha iyi yazsaydım dedim. Bu yüzden üzülmedim değil doğrusu ama andaca falan yazmak bana göre değil. Biraz özgür olmam lazım ki rahat rahat yazayım. Bir de karakter sınırımız var. Nasıl verimli yazabilirim ki? Bütün bunların yanı sıra kimilerine de ne yazayım diye çok düşündüm. İnsanların bana yazması genelde kolay. En basitinden hareketli oluşum üzerinden yazılabilir. Ama aynısı benim yazmam için geçerli değil maalesef. Ama eninde sonunda bir şekilde yazmayı başardım.
Bazı andaç yazıları vardı ki beni mutlu ettiği kadar şaşırttı. İnsanlar beni, benim sandığımdan daha çok tanımış. Bu beni fazladan mutlu etti. Bir yanlış anlaşılmayı düzeltelim. Benim için bütün yazılar güzel ve de önemli ama sadece bazıları şaşırttı. Yoksa tüm yazılar anlam taşıdı. Hatta ne kadar hepsi andaçta yer alacak olsa da bir yedeğini aldım.
İlköğretimde mezun olurken okulum yapmadığı için andacım olmadı. Bu yüzden bu andaç benim için ayrıca ilk olma özelliğini de taşıyor. O yüzden her yazılan yazı(benim yazdıklarım da dahil) ve her yazan değerli kişi benim için değerli. Herkese buradan teşekkür ediyorum. İyi ki varsınız.
